Η πρόσφατη, ετήσια έκθεση του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση, η γνωστή WWF, «πάγωσε» τον κόσμο για το μέγεθος της καταστροφής. Σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης, ο πληθυσμός των θηλαστικών, των πτηνών, των ερπετών, των αμφίβιων και των ψαριών μειώθηκε κατά 60% από το 1970 ως το 2014.
Η περιοχή της Καραϊβικής και της Λατινικής Αμερικής εμφανίζει τη χειρότερη εικόνα, με την εξαφάνιση του 89% του πληθυσμού των άγριων ζώων σε διάστημα 44 ετών. Η Βόρεια Αμερική και η Γροιλανδία έχουν απωλέσει το 23% της άγριας πανίδας τους, ενώ στην Ευρώπη, την Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή έχουν καταγράφει απώλειες σε ποσοστό 31%.
Η οργάνωση εξηγεί αυτό το «ολοκαύτωμα» με την απώλεια του φυσικού περιβάλλοντος της άγριας πανίδας, την εκτεταμένη γεωργία, τις εξορύξεις, την αστικοποίηση, την αποψίλωση των δασών και την μόλυνση του εδάφους. Σε παγκόσμιο επίπεδο μόνο το 25% των εδαφών έχει παραμείνει ανέγγιχτο από τον άνθρωπο, αλλά το 2050 θα έχει μειωθεί σε λιγότερο από 10%. Σε αυτό προστίθενται η υπεραλιεία, η μόλυνση, η λαθροθηρία, οι ασθένειες, η κλιματική απορρύθμιση.
Ωστόσο, στην πραγματικότητα τα παραπάνω δεν είναι αιτίες, αλλά τα αποτελέσματα μιας αντίληψης για την ανάπτυξη, που υποτάσσει την εργασία και το περιβάλλον, στα κάθε φορά στενά, ιδιοτελή συμφέροντα μιας πολύ μικρής, αλλά εξαιρετικά ισχυρής ελίτ. Απόδειξη του κυνισμού αυτού του τρόπου οικονομικής ανάπτυξης των λίγων αποτελεί το λαθρεμπόριο της άγριας πανίδας, το οποίο ανθεί παράλληλα με την εξολόθρευσή της, με δυσθεώρητα κέρδη.
Η Ρέιτσελ Νούερ, δημοσιογράφος, συνεργάτης του National Geographic, «βούτηξε» σε αυτόν τον σκοτεινό κόσμο για να τον αποκαλύψει, υποδυόμενη ακόμη και την πόρνη, για να καταφέρει να διείσδυση σε μια φάρμα με τίγρεις στο Λάος. Το αποτέλεσμα αυτής της επικίνδυνης έρευνας είναι ένα βιβλίο, αφιερωμένο στους ανθρώπους που μάχονται για να αποκαλύψουν αυτά τα κυκλώματα και να σώσουν τα άγρια ζώα.
