Στις 14 Νοεμβρίου του 1917, μια ομάδα 33 γυναικών που διαδήλωναν έξω από τον Λευκό Οίκο κάθε μέρα, μεταφέρθηκαν στις φυλακές Οκόκουαν στη Βιρτζίνια. Το βράδυ που ακολούθησε, εκτυλίχθηκαν σκηνές αγριότητας. Όσα συνέβησαν, έμειναν γνωστά ως «Νύχτα του Τρόμου». Και παρότι ο χώρος που κατέλαβαν στην ιστορία ήταν μια μικρή γωνιά, δεν είναι λίγοι όσοι θεωρούν πως τα γεγονότα εκείνης της νύχτας, «έστρωσαν τον δρόμο», για να πάρουν, δύο περίπου χρόνια μετά, οι γυναίκες στις Ηνωμένες Πολιτείες αυτό που για πολύ καιρό ζητούσαν: το δικαίωμα της ψήφου. Της Μάχης Μαργαρίτη.
Μια μέρα του Απριλίου του 1917, οι περαστικοί είδαν να διαδραματίζεται κάτι που δεν είχε ξαναγίνει μπροστά στον Λευκό Οίκο: μια πικετοφορία. Και την είχαν οργανώσει γυναίκες. Αυτό που έκαναν -και το έκαναν κάθε μέρα- ήταν να στέκονται σιωπηλές έξω από τον Λευκό Οίκο κρατώντας τα πανό τους, ζητώντας από τον πρόεδρο Ουίλσον να στηρίξει το επί δεκαετίες αίτημα του γυναικείου κινήματος, να προστεθεί μια φράση στο Σύνταγμα: «Το δικαίωμα των πολιτών των Ηνωμένων Πολιτειών να ψηφίζουν δε θα τους απορρίπτεται ή περιορίζεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες ή οποιαδήποτε Πολιτεία λόγω του φύλου τους.»
40 χρόνια σε αδράνεια
Η τροπολογία που έδινε στις γυναίκες το δικαίωμα να ψηφίζουν, γράφει το History Net, είχε εισαχθεί στο Κογκρέσο το 1878. «Έμεινε εκεί, να την κοιτούν με φόβο και απέχθεια, για σχεδόν 40 χρόνια». Το 1913, δύο γυναίκες, η Άλις Πολ και η Λούσι Μπερνς, ίδρυσαν το Εθνικό Κόμμα Γυναικών, εγκαταλείποντας την Εθνική Ένωση Σουφραζετών. Είχαν διαφωνήσει, επειδή ήθελαν το γυναικείο κίνημα να εργαστεί όχι μόνο στην πολιτεία της Ουάσινγκτον και κατά τόπους στις πολιτείες, αλλά σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Και ήθελαν άμεση δράση.
Οι πρωτόγνωρες πικετοφορίες στον Λευκό Οίκο
