Η μητέρα του, όταν ο Λεό ήταν πιτσιρίκι, είχε φτάσει σε σημείο να κρύβει τις μπάλες για να τιθασεύσει τον… “εθισμό” του γιου της με το ποδόσφαιρο. Το κόλπο αποδείχτηκε μάταιο γιατί ο μικρός κλωτσούσε ό,τι έβρισκε, από κάλτσες, αυτοκινητάκια μέχρι και καρύδες. Τον είχε γράψει και σε μαθήματα κολύμβησης αλλά το ποδόσφαιρο ήταν πάντα ο δικός του δρόμος.
Ο Λεονάρντο Ροντρίγκες Λίμα, όπως είναι το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε στις 2 Αυγούστου του 1998 στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας. Σε λίγο συμπληρώνει το 20ό έτος της ηλικίας του. Εδώ και μερικές μέρες έχει μπει με δυναμικό τρόπο στην ποδοσφαιρική καθημερινότητα του ΠΑΟΚ. Τα χρήματα που δαπανήθηκαν για την απόκτήσή του, τον κάνουν την πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία της ομάδας. Το novasports.gr παρουσιάζει άγνωστες πτυχές της ζωής του.
Ετσι βγήκε το “Ζαμπά”
Για αρχή, το παρατσούκλι… Το “ζαμπά” είναι ένας είδος καπνιστού κρέατος στη Βραζιλία, αρκετά διαδεδομένο, με θρεπτική αξία. Το “Ζαμπά” κόλλησε στο όνομά του, με συνδυασμό δύο πραγμάτων. Το ένα: το πήρε από έναν φίλο του πατέρα του. Κάποια στιγμή, ο μικρός Λεό κλώτσησε την μπάλα πάνω του και ο φίλος του πατέρα του είχε πει, “να τρως πολύ ζαμπά για να κλωτσάς πιο δυνατά”. Και το δεύτερο: Οταν, μεγαλώνοντας, ο μέσος όρος ύψους του ήταν μεγαλύτερος από τα άλλα παιδιά της ηλικίας του, τριγύρω έλεγαν… “αυτός φαίνεται ότι έφαγε πολύ ζαμπά”. Η εξέλιξή του στην Κορίνθιανς έκανε πολύ κόσμο να ασχοληθεί μαζί του.
Με Τίτε στην Κορίνθιανς
Μετά από ένα μικρό πέρασμα από τις Ακαδημίες της Σάο Πάολο, το 2009 σε ηλικία 11 ετών, εντάχθηκε σε αυτές της Κορίνθιανς. Το 2016 προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα της Κορίνθιανς και έκανε δύο συμμετοχές για το πρωτάθλημα. Τη δεύτερη σεζόν έπαιξε περισσότερο, κερδίζοντας -μεταξύ άλλων- την εκτίμηση του προπονητή που είχε τότε η Κορίνθιανς, του Τίτε, πριν πάει στην Εθνική Βραζιλίας με την οποία βρίσκεται τώρα στο Μουντιάλ της Ρωσίας. Αγωνίστηκε σε 16 παιχνίδια και πέτυχε το πρώτο του γκολ στο πρωτάθλημα του Σάο Πάολο.
Το κλάμα του πατέρα
Εκείνο το πρώτο γκολ με την Κορίνθιανς… Ηταν τέλη Μαρτίου του 2017, ένα ματς με τη Λινένσε. Σκόραρε για πρώτη φορά. Ο πατέρας του, ο Σιλβάν Λίμα έκλαψε. Ο ίδιος ο Ζαμπά είπε: “Είναι πολύ χαρούμενος μέχρι που έκλαψε μέσα στο αυτοκίνητο. Μου είπε ότι δεν ήταν εύκολο για αυτόν. Οι γονείς μου και ο αδερφός μου ξέρουν τι έχουμε περάσει”. Με αιτία και αφορμή το πρώτο γκολ, τα φώτα στράφηκαν πάλι πάνω του. “Ξέρω ότι έχουν όλοι προσδοκίες από μένα εδώ και καιρό. Δεν νιώθω πίεση. Πίεση έχει ένας γονιός που φεύγει από το σπίτι του στις 7 το πρωί χωρίς να ξέρει αν θα γυρίσει έχοντας εξασφαλίσει στο παιδί του φαγητό. Το να παίζεις με 20.000 και 30.000 κόσμο δεν είναι πίεση. Αυτό μας αρέσει να κάνουμε”.
Το αστείο με την κεφαλιά
Το ωραίο είναι ότι εκείνο το γκολ το είχε βάλει με το κεφάλι. Και είχε θυμηθεί μια ωραία ιστορία. “Ο πατέρας μου, όταν ήμουν μικρός, μου έμαθε να μην φοβάμαι να βρώ την μπάλα με το κεφάλι μου. Εκλεινα τα μάτια. Μια μέρα πήγαμε στην παραλία, πήρε την μπάλα στο νερό και μου είπε να βουτήξω για να κάνουμε κεφαλιές. Τον ευχαριστώ πολύ για αυτό”. Και πρόσθεσε: “Οταν είδα την μπάλα στη φάση του γκολ να έρχεται από τη σέντρα, είπα, “αυτό είναι”, πήγα με τα μάτια ανοιχτά και έκανα κεφαλιά”.
Ο… σωσίας του Γκερέρο
Στη Βραζιλία γινόταν αρκετός λόγος για την ομοιότητά του με τον Πάολο Γκερέρο, τον διεθνή Περουβιανό (στο Μουντιάλ με την Εθνική του Περού) που ήταν στην Κορίνθιανς το διάστημα 2012-2015. Για “σωσία” έγραφαν τα ΜΜΕ ενώ είναι χαρακτηριστικό καιτο εξής περιστατικό: Μια μέρα ο πατέρας του τον περίμενε μετά την προπόνηση. Οταν ο Ζαμπά εμφανίστηκε, ένας υπάλληλος γύρισε και είπε στον πατέρα του: “Τώρα που έφυγε ο Γκερέρο, πρέπει να τον λέμε Λεό Γκερέρο”. Ο ίδιος ο Βραζιλιάνος λέει: “Μου έχουν χιλιάδες φορές ότι μοιάζω με τον Γκερέρο”.
“Πατέρας” ο Εμερσον Σέικ
Μπορεί να έχουν γραφτεί και ειπωθεί αρκετά για την ομοιότητα με τον Γκερέρο ένας άλλος επιθετικός όμως είναι… “ο πατέρας μου στο ποδόσφαιρο”, όπως ο ίδιος λέει. Είναι ο Εμερσον Σέικ, παίκτης της Κορίνθιανς. Του έδωσε συμβουλές, τον βοήθησε πολύ ενώ έλεγε πάντα καλά λόγια για τον πιτσιρικά Λεό όταν ξεχώρισε στην Ακαδημία της Κορίνθιανς. “Εκοψα τα μαλλιά μου κοντά για να του μοιάζω. Είναι ο πατέρας μου στο ποδόσφαιρο. Κάποια στιγμή έκανα παρέα με τον ανηψιό του, τον Λούκας χωρίς όμως να ξέρω ότι είναι ο θείος του. Κάποια στιγμή με κάλεσαν για μπάρμπεκιου στο σπίτι του και τον γνώρισα. Με βοήθησε πολύ”, λέει χαρακτηριστικά ο Ζαμπά.
Ο τρίτος ταχύτερος
Η ταχύτητά του είναι ένα από τα μεγάλα του όπλα. Ενα σπριντ που έκανε σε παιχνίδι με την πρώην ομάδα του, την Γκρόζνι, τον έφερε στην τρίτη θέση των πιο γρήγορων ποδοσφαιριστών στον κόσμο. Σύμφωνα με την καταγραφή της Γκρόζνι, σε ένα ματς με τη Ροστόφ για το ρωσικό Πρωτάθλημα έπιασε ταχύτητα 35.17 χιλιόμετρα. Αυτή η επίδοση τον έφερε στην τρίτη θέση πίσω από τον Γκάρεθ Μπέιλ (1ος με 36.9 χλμ) και τον 26χρονο Μεξικανό, Γιούργκεν Νταμν με 35.23 χλμ. “Ηταν μια κόντρα επίθεση. Ολα έγιναν πολύ γρήγορα. Εγώ είχα την προσοχή μου επικεντρωμένη στο παιχνίδι. Την ταχύτητα την είδα μετά τον αγώνα στο GPS”, είπε ο Βραζιλιάνος.
“Ταπεινή οικογένεια”
Η μεταγραφή του στον ΠΑΟΚ έστρεψε πάνω του ξανά τα φώτα της δημοσιότητας. Ο ίδιος είναι μαθημένος σε αυτό καθώς κατά καιρούς, όλα αυτά τα χρόνια, οι αναφορές στον Τύπο είναι πολλές. Από νωρίς στην Κορίνθιανς ήταν παίκτης προσδοκιών. Ο ίδιος τον Νομέβριο του 2015 είχε πει: “Δεν περίμενα ότι αυτά θα γίνονταν στα 17 μου. Οταν πάω στο εμπορικό κέντρο, κάποιοι ήδη με αναγνωρίζουν. Αλλά, δόξα τω Θεώ, κατάγομαι από μια ταπεινή οικογένεια, έχω τα πόδια μου στο έδαφος και έχω ανθρώπους που με βοηθάνε. Εχω τα πόδια μου στο έδαφος γιατί ακόμη δεν είμαι κάποιος. Δουλεύω για να γίνω κάποιος, μια μέρα”.
