Μια εβδομάδα μετά τη νίκη- βάλσαμο επί της Νταρουσάφακα στο ΟΑΚΑ, ο Παναθηναϊκός έχει ταξιδέψει στο Ζάγκρεμπ, για να παίξει με την Τσεντεβίτα και ψάχνει για ένα δεύτερο, συνεχόμενο ροζ φύλλο αγώνος που θα τον βοηθήσει να πατήσει γερά στα πόδια του, να κάνει το ρεκόρ του 3-3 και να πάρει προβάδισμα στην μάχη για την πρόκριση στους οκτώ της Ευρωλίγκα.
Η αποστολή του τριφυλλιού δεν είναι καθόλου εύκολη. Το όνομα της Τσεντεβίτα δεν λέει πολλά στην πλειοψηφία του φίλαθλου κοινού, για όσους όμως παρακολουθούν από πιο κοντά το ευρωπαϊκό μπάσκετ, είναι γνωστό ότι οι Κροάτες έχουν μια εξαιρετική ομάδα με μερικούς από τους πιο ταλαντούχους παίκτες της νέας γενιάς στην Ευρώπη. Εξ’ άλλου, αν δεν ήταν έτσι τα πράγματα, ο σημερινός αντίπαλος του Παναθηναϊκού δεν θα είχε φτάσει ούτε στους 16, αλλά και δεν θα ήταν αντικειμενικά ένας από τους βασικούς αντιπάλους της ελληνικής ομάδας στον …κακό χαμό που γίνεται για τα εισιτήρια των πλέι οφς…
Απόψε, λοιπόν, η Τσεντεβίτα ψάχνει την δεύτερη συνεχόμενη νίκη της εντός έδρας μετά τον θρίαμβο επί της Εφές (η άλλη της νίκη στον όμιλο είναι επί της Νταρουσάφακα εκτός έδρας), την στιγμή που ο Παναθηναϊκός είναι έτοιμος να κάνει τα πάντα για να γνωρίσει την πρώτη του επιτυχία μακριά από το ΟΑΚΑ.
Το ευτύχημα για τον Τζόρτζεβιτς είναι ότι εκτός απροόπτου ο Δημήτρης Διαμαντίδης επιστρέφει σε αυτό το κρίσιμο σημείο της σεζόν μετά τον τραυματισμό του για να οδηγήσει τους πράσινους μαζί με τον Νικ Καλάθη (πρώτος στην Ευρωλίγκα στα κλεψίματα με 2.1 ανά αγώνα) απέναντι στο εξαιρετικό δίδυμο των Πούλεν (δεύτερος σε περισσότερα εύστοχα τρίποντα στο τοπ 16 με 14/40) και Γκόρντιτς.
Σημείο αναφοράς για την Τσεντεβίτα σε όλη την διάρκεια της σεζόν είναι η επίθεση της όπου δεσπόζει η μορφή του Μίρο Μπίλαν, ίσως του πιο αποδοτικού ψηλού της διοργάνωσης. Ο Μπίλαν προσφέρει στην ομάδα του 11.2 π. σε κάθε παιχνίδι στο ΤΟΠ 16 με ποσοστό 52% στο δίποντο, αλλά και έξι ριμπάουντ με αχίλλειο πτέρνα το ότι δεν βάζει τις βολές του (38%, 5 στις 13). Το ευχάριστο για τους πράσινους είναι ότι έχουν τα μεγάλα σώματα που απαιτεί η αντιμετώπιση του Μπίλαν καθώς ο Ραντούλιτσα και Κούζμιτς μπορούν να σπρώξουν τον Κροάτη και να τον βγάλουν έξω από την ρακέτα.
Από εκεί και πέρα ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να κοντρολάρει τους αμερικανούς Γουάϊτ και Γουόκερ, αλλά και τους Πίλεπιτς, Μπάμπιτς, Αράποβιτς που έχουν σημαντικούς ρόλους στην ομάδα του Βέλικο Μιρσιτς. Γκιστ, Φελντέϊν, Πάβλοβιτς και Γιάνκοβιτς πρέπει να κάνουν καλό παιχνίδι και να συγκεντρωθούν στα ατομικά χαρακτηριστικά των προσωπικών τους αντιπάλων, ώστε να μην υπάρχουν κενά στην απόδοση τους μέσα στο σαραντάλεπτο. Η Τσεντεβίτα έχει αποδείξει σε πολλά ματς φέτος ότι όποιος την υποτιμήσει θα το μετανιώσει και πως δεν επιτρέπει λάθη στον αντίπαλο της. Η Εφές με το πολλαπλάσιο μπάτζετ ήταν το τελευταίο της θύμα.
Το μεγαλύτερο αγωνιστικό πρόβλημα του Παναθηναϊκού είναι η επιθετική του παραγωγή. Μετά από πέντε αγώνες βρίσκεται στην προτελευταία θέση στην σχετική λίστα του ΤΟΠ 16, καθώς σκοράρει μόλις 71 πόντους ανά αγώνα με τα ποσοστά του στο τρίποντο να είναι ελάχιστα πάνω από το 30% (έχει 30.07%). Η εικόνα πρέπει να αλλάξει με την ομάδα να δημιουργήσει διαφορετικές και καλύτερες προϋποθέσεις για σουτ στους παίκτες που έχουν την ικανότητα να δουν το καλάθι από μακριά. Η απειλή του Ραντούλιτσα μέσα από την ρακέτα είναι σταθερό σημείο αναφοράς, αλλά προφανώς δεν αρκεί…
Η συνταγή της νίκης λοιπόν, για τους πράσινους είναι ξεκάθαρη: Πίεση στην άμυνα επί 40 λεπτά, ιδιαίτερη προσοχή στους Πούλεν, Μπίλαν, περισσότερη ταχύτητα και καλό διάβασμα στην επίθεση, σε συνδυασμό με σωστή εκτέλεση και όλα θα πάνε καλά…
