Ήταν μόλις 14 ετών, όταν βρέθηκε μπλεγμένη στους σκοτεινούς δρόμους των κυκλωμάτων διακίνησης ανθρώπων και γνώρισε με τον πιο σκληρό τρόπο τι σημαίνει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Η Χέλεν (ψευδώνυμο για τις ανάγκες του ρεπορτάζ) από τη Νιγηρία ήταν μόλις 14 ετών, ορφανή από πατέρα, όταν ο θείος της τής υποσχέθηκε μια καλύτερη ζωή στην Τουρκία ως οικιακή βοηθός.
Από τη μία η έκκληση της μητέρας της για βοήθεια, προκειμένου να μπορέσουν να μεγαλώσουν τα μικρότερα αδέλφια της και από την άλλη η δύσκολη κατάσταση που βίωνε στη χώρα της, την οδήγησαν στη μεγάλη απόφαση. Μια απόφαση που προηγουμένως είχε «δεθεί» με μάγια, τα “τζούτζου”, όπως λέγονται στη χώρα της, όπου η πρακτική αυτή είναι βαθιά χαραγμένη στο …DNA των ανθρώπων.
Στην Τουρκία, από το αεροδρόμιο βρέθηκε απευθείας σ’ ένα σπίτι με άλλες γυναίκες, στην πλειονότητά τους Αφρικανές, θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης, αλλά και των δικών τους δεισιδαιμονιών, αφού, όπως εξηγεί στο Αθηναϊκό Πρακτορείο η Μαρίνα Ντονοπούλου, διευθύντρια της ΜΚΟ «Α21», «οι γυναίκες αυτές πιστεύουν πολύ στα μάγια».
«Πολλές φορές τους κόβουν τα μαλλιά ή τους κάνουν κάποια τομή καθώς πρέπει να «δεθεί» η συμφωνία με αίμα», σημειώνει η Μ. Ντονοπούλου, η οποία έκλεισε φέτος δέκα χρόνια ενεργής παρουσίας στη μάχη για την καταπολέμηση του trafficking στην Ελλάδα.
«Κρατούν τις γυναίκες αυτές μέσα στο σπίτι σε πολύ άσχημες συνθήκες, τους στερούν πολύ βασικές ελευθερίες, δεν τους δίνουν φαγητό τις πρώτες μέρες, ούτε καν νερό. Σε πολλές περιπτώσεις τους αναγκάζουν να πάρουν χάπια που κανένας δεν ξέρει τι είναι – προφανώς κατασταλτικά. Βιώνουν αλλεπάλληλους βιασμούς, ακραίες καταστάσεις, που όταν τις ακούς πιστεύεις πως δεν μπορεί ένας άνθρωπος να έχει κάνει κάτι τέτοιο σε συνάνθρωπό του», τονίζει η διευθύντρια της Α21, περιγράφοντας την κατάσταση στην οποία βρέθηκε η Χέλεν, αλλά και πολλές άλλες γυναίκες, που βιώνουν ανάλογες καταστάσεις.
