Το παιχνίδι του Ροστόφ αποτέλεσε την επιτομή του ποδοσφαιρικού θρίλερ! Τέτοια ματς μόνον στα νοκ άουτ των Μουντιάλ μπορεί κάποιος να τα δει, να τα απολαύσει, να τα κρατήσει στη μνήμη του..
Η Ιαπωνία προηγήθηκε με 0-2 στο 52ο λεπτό και το Βέλγιο με αντεπίθεση διαρκείας έφτασε στην ολική ανατροπή με το 3-2 να διαμορφώνεται από τον Φελαϊνί στην τελευταία φάση του αγώνα!
Στο πρώτο ημίχρονο οι Ασιάτες προσπάθησαν με την τακτική να περιορίσουν τα ατού των Βέλγων ποντάροντας στο δόγμα που λέει πως το μυαλό και η πειθαρχία – πόσο μάλιστα η Γιαπωνέζικη πειθαρχία – μπορεί να αντιπαρέλθει της ποιότητας και του ταλέντου.
Κλειστοί οι διάδρομοι για τους Αζάρ, Ντε Μπρούινε, Μέρτενς (σε ένα από τα χειρότερα φετινά του παιχνίδια) ενώ ο Λουκάκου προσπαθούσε ερμητικά εγκλωβισμένος από την αντίπαλη άμυνα.
Το 0-0 του πρώτου μέρους παρέπεμπε τους πάντες σε κάτι ανατρεπτικό όμως ουδείς δεν μπορούσε να φανταστεί αυτό που ακολούθησε κι όπως έγινε..
Πως δηλαδή μπορούσε η Βέλγικη άμυνα με τον Κουρτουά να χωνέψει το εφιαλτικό τετράλεπτο από το 48ο ως το 52ο λεπτό.
Μια αντεπίθεση α-λα «Καμικάζι» με τον Χαραγκούτσι να κάνει το 0-1 κι αφού προηγήθηκε γκάφα του Βερτόγκεν στην κάθετη μπαλιά του Σιμπασάκι. Ακολούθησε ένα σουτ – το πρώτο εύστοχο προς την εστία – του Αζάρ το οποίο τράνταξε το κάθετο δοκάρι της Ιαπωνίας και στην εξέλιξη της φάσης ο Ινούϊ με «ξερό» σουτ εκτός περιοχής πέτυχε το 0-2!
Από κει και πέρα χρειάζονταν κάτι από Βέλγικο πείσμα και λίγο από… χαρακίρι της ‘Απω Ανατολής καθώς οι ποδοσφαιρικοί «Σαμουράϊ» δεν έμειναν ψύχραιμοι και μετρημένοι στη ροή του αγώνα, αλλά σαν να ξέχασαν να οργανωθούν ανασταλτικά!
Προϋπόθεση για τέτοιες ανατροπές, ασφαλώς, κι ο παράγοντας τύχη, όπως φάνηκε στην φάση του 69ου λεπτού όταν η άμυνα της Ιαπωνίας προσπαθούσε άτσαλα να απομακρύνει, ο Καβασίμα έκανε τη χειρότερη εκτίμηση της μπάλας κι ο Βερτόγκεν εξιλεώθηκε και το δικό του μερίδιο ευθύνης στο πρώτο γκολ (που ήταν και το πρώτο της Ιαπωνίας σε φάση νοκ άουτ των Μουντιάλ) μειώνοντας σε 1-2.
Κάπου εκεί καταγράφεται ένα κομβικό σημείο για την ροή του αγώνα. Η συμβολή δύο παικτών του Βελγίου οι οποίοι είχαν περάσει στο ματς στο 65’.
Ο Φελαϊνί έκανε αυτό κάνει τόσο αποτελεσματικά εδώ και χρόνια στους συλλόγους του στο Ηνωμένο Βασίλειο, «τρυπώνοντας» ως κρυφός φορ. Κάπως έτσι ήρθε η κεφαλιά του στο 74ο λεπτό για να γίνει το 2-2.
Ο άλλος «σωτήρας» επ’ ονόματι Σανλί ήρθε να βοηθήσει πάρα πολύ στην κυκλοφορία της μπάλας και να γίνει ο ήρωας της τελευταίας στιγμής με το δικό του ιστορικό «Buzzer beater» σκοράροντας στην τελευταία ανάσα του αγώνα! Και που ακριβώς… Εκεί όπου οι Ιάπωνες προτίμησαν αντί την πατροπαράδοτη αυτοσυγκέντρωση ενόψει της διαφαινόμενης παράτασης, να πιέσουν για το γκολ της πρόκρισης.
Το άγγιξαν στο 93’ και στο 94’ όμως μετά από κόρνερ, στην 2η απανωτή απόκρουση του Κουρτουά ξεχάστηκαν ψηλά δίνοντας τον απαιτούμενο χώρο για την αντεπίθεση.
Οι «κόκκινοι διάβολοι» με 3-4 κινήσεις έφεραν τη μπάλα στο σημείο του πέναλτι όπου ο αποτελεσματικά αλτρουιστής Λουκάκου άφησε κάτω από τα πόδια του τη μπάλα σε πιο σίγουρη προοπτική προκειμένου ο Σανλί ερχόμενος από πίσω να διαμορφώσει το τελικό 3-2.
Το Βέλγιο ετοιμάζεται με ιδανική ψυχολογία για τον προημιτελικό κόντρα στη Βραζιλία ενώ η Ιαπωνία θα χρειαστεί χρόνο να συνέλθει από αυτό που έγινε στο Ροστόφ!
Οι ενδεκάδες :
Βέλγιο (3-4-4) :
Κουρτουά, Αλντερβέϊρελντ, Κομπανί, Βερτόχεν, Ντε Μπρούϊνε, Βίτσελ, Μενιέ, Καράσκο (65’ Φελαϊνί), Μέρτενς (65΄Σανλί), Αζάρ, Λουκάκου
Ιαπωνία (4-2-3-1) :
Καβασίμα, Ναγκατόμο, Σότζι, Γιοσίντα, Χιρόκι Σάκαϊ, Σιμπασάκι (81’ Γιαμαγκούτσι), Χασέμπε, Χαραγκούτσι (81’ Χόντα), Καγκάβα, Ινούϊ, Οζάκο
