Στην δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, ο Τιερί ντε Περέτι παρουσιάζει ένα ρεαλιστικό πορτρέτο της ανόδου και της πτώσης ενός νεαρού άνδρα, εκφραστή μιας χαμένης γενιάς, που κινηματογραφικά ισορροπεί περίτεχνα, μεταξύ της περιπέτειας και του δράματος. Ο «Κορσικανός» παρακολουθεί τη διαδρομή του Στεφάν, από τις εθνικιστικές οργανώσεις, μέχρι τον ακτιβισμό.
Κορσική, δεκαετία ’90, ένα πεδίο πολύ βίαιων εθνικιστικών συγκρούσεων, που στόχο είχαν την αυτονόμηση του νησιού από τον έλεγχο της Γαλλίας. Δεκάδες νεκροί και ένα νησί παραδομένο στη βία.
Ο σκηνοθέτης, Τιερί ντε Περέτι, στη δεύτερη ταινία του, που προβλήθηκε στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ των Καννών, θέλησε να καταδείξει τις ολέθριες επιπτώσεις που είχαν τα εθνικιστικά κινήματα στη γενέτειρά του.
«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κορσική και ακόμα περνάω σχεδόν το μισό χρόνο μου εκεί. Εξακολουθώ να έχω ισχυρούς δεσμούς με το νησί. Η οικογένειά μου, κάποιοι από τους φίλους μου και πολλά αγαπημένα μου πρόσωπα ζουν εκεί. Πάντοτε μου ήταν πολύ δύσκολο να εξηγήσω στους φίλους μου, στους ανθρώπους που γνώριζα ή τους συνεργάτες μου στο Παρίσι ή αλλού, από πού καταγόμουν και δεν ήταν μονάχα το γεωγραφικό κομμάτι. Δεν μεγάλωσα σε ένα παλιομοδίτικο μέρος. Αντιθέτως, όπως πολλοί άνθρωποι της γενιάς μου άκουγα Smiths, έβλεπα ταινίες όπως The Right Stuff (Οι Κατάλληλοι Άνθρωποι) του Phillip Kaufman, A Nightmare on Elm Street (Εφιάλτης στο Δρόμο με τις Λεύκες) του Wes Craven, Police του Maurice Pialat. Ό,τι έκανε ο υπόλοιπος κόσμος το ίδιο έκανα κι εγώ. Παρόλα αυτά η παιδική και εφηβική μου ηλικία στιγματίστηκαν από ένα κλίμα πολιτικής βίας και πλήρους σύγχυσης.» – Τιερί ντε Περέτι
