Στις 15 Νοεμβρίου 1969, χιλιάδες εκατοντάδες Αμερικανών διαδηλώνουν στην καρδιά της Ουάσιγκτον απαιτώντας την απόσυρση των στρατευμάτων των ΗΠΑ από το Βιετνάμ. Κατ’ εκτίμηση του αρχηγού της αστυνομίας της Κολούμπια οι διαδηλωτές φτάνουν τις 250.00 ενώ άλλοι αξιωματούχοι της πόλης αναλύοντας αεροφωτογραφίες κάνουν λόγο για 300.000 συμμετέχοντες. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μαζική διαδήλωση στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ.
Οι περισσότεροι διαδηλωτές είχαν ταξιδέψει από κάθε γωνιά των ΗΠΑ με λεωφορεία, τραίνα και αυτοκίνητα. Το μεσημέρι ένα χαλί ανθρώπων απλωνόταν από τους πρόποδες του Καπιτωλίου στη λεωφόρο Pennsylvania στο κτίριο Οικονομικών, στη 15η Οδό και και κατά μήκος του λόφου όπου βρίσκεται το Μνημείο της Ουάσιγκτον.
Το συγκεντρωμένο πλήθος φέρνει στην Ουάσιγκτον μια αίσθηση «κατ’ επείγοντος» αναφορικά με την ειρήνη στο Βιετνάμ. Παράλληλα υπάρχει και ένα κλίμα ανυπομονησίας για την πολιτική σταδιακής αποχώρησης των Αμερικανών στρατιωτικών δυνάμεων την οποία υποστηρίζει ο Πρόεδρος Νίξον.
Η συγκεντρωμένη μάζα απαρτιζόταν από μέλη της μετριοπαθούς και της ριζοσπαστικής Αριστεράς, από 100 οργανώσεις της νέας Επιτροπής για τη λήξη του Πολέμου στο Βιετνάμ η οποία ήταν και χορηγός της διαδήλωσης, φιλελεύθεροι, κομμουνιστές, ειρηνιστές και ένα μικρό δείγμα της βίαιης Νέας Αριστεράς.
Μπροστάρηδες στην πορεία είναι τρεις τυμπανιστές. Τους ακολουθεί μια ομάδα νέων ανθρώπων οι οποίοι κρατάνε ψηλά 22 φέρετρα στα οποία έχουν στήσει πλακάτ με τα ονόματα νεκρών Αμερικανών στρατιωτών που σκοτώθηκαν στο Βιετνάμ. Τα πλακάτ παρελαύνουν μπροστά από το Λευκό Οίκο με τους φερετροφόρους να είναι περικυκλωμένοι από έναν ανθρώπινο κλοιό νέων, οι οποίοι κρατιούνται χέρι χέρι.
