Η ΑΕΚ πέτυχε τον βασικό στόχο που έθεσε απ’ την έναρξη της σεζόν και αναδείχθηκε πρωταθλήτρια έπειτα από 23 ανεπιτυχείς προσπάθειες. Αν ψάξει κάποιος τις στιγμές που οδηγήσαν την Ένωση στην κορυφή θα ανακαλύψει πολλούς πρωταγωνιστές, οι οποίοι (άλλοι λιγότερο κι άλλοι περισσότερο) έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο να καταφέρουν οι “κιτρινόμαυροι” να πανηγυρίσουν τον τίτλο δύο αγωνιστικές πριν το φινάλε.
Κάποιοι θα μιλήσουν για την επικράτηση στα ντέρμπι. Κάποιοι άλλοι για την εξαιρετική αμυντική λειτουργία, ή για τον πλουραλισμό στην επίθεση. Εννοείται ότι πολλοί θα βάλουν ψηλά στη σχετική λίστα και τον Μανόλο Χιμένεθ, ο οποίος δούλεψε πολύ στην τακτική και δικαιώθηκε απ’ τους παίκτες …πολεργαλεία που ο ίδιος “δημιούργησε”. Σημαντικό ρόλο εννοείται ότι έπαιξε και η σταθερότητα που επέδειξε η ΑΕΚ απ’ την αρχή της σεζόν, δείγμα της νοοτροπίας που είχε περάσει στα αποδυτήρια, του στυλ “αρνούμαστε να χάσουμε”. Μια και αναφέραμε τα αποδυτήρια, εννοείται ότι το εξαιρετικό κλίμα και ο αλληλοσεβασμός αποτέλεσαν εξισου βασικούς λόγους για την επιτυχία του Δικεφάλου.
Σωστά είναι όλα τα παραπάνω, αλλά κατά την ταπεινή μας άποψη υπάρχει ένα
σύντομο, αγωνιστικό, χρονικό διάστημα, στο οποίο η Ένωση όχι μόνο έμεινε “ζωντανή” στη μάχη της πρωτιάς, αλλά αποτέλεσε τον λόγο για τον οποίο οι “κιτρινόμαυροι” πίστεψαν ακόμα περισσότερο στις ικανότητές τους. Ποιο ήταν αυτό; Το τελευταίο τρίλεπτο συν τα τέσσερα λεπτά καθυστερήσεων στο Γ. Καραϊσκάκης, στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό την 20η αγωνιστική. Η ΑΕΚ ήταν πίσω στο σκορ και σε ενδεχόμενη ήττα από τους “ερυθρόλευκους” θα έμενε πέντε βαθμούς μακριά από τον πρωτοπόρο ΠΑΟΚ και έναν πίσω από τους Πειραιώτες.
Ήταν μια περίοδος αμφισβήτησης για τον Μανόλο Χιμένεθ, ειδικά μετά τη “λευκή” ισοπαλία μέσα στη Λάρισα δύο εβδομάδες νωρίτερα και το παιχνίδι στο Φάληρο θεωρήθηκε για κάποιους κομβικό, ακόμα και για την παρουσία του Ισπανού στον πάγκο της ομάδας.
Κι ενώ το ματς στο Γ. Καραϊσκάκης όδευε προς το φινάλε του, με τον Ολυμπιακό μπροστά στο σκορ, αρχικά ο Τσιγκρίνσκι και στη συνέχεια ο Γιακουμάκης έφεραν τα πάνω κάτω. Μέσα σε εφτά λεπτά η ΑΕΚ από …χαμένη της υπόθεσης δέχθηκε την πιο ισχυρή “ένεση” αυτοπεποίθησης, στέλνοντας παράλληλα τους “ερυθρόλευκους” στο καναβάτσο. Το πιο σημαντικό είναι ότι πλέον όλοι εντός ομάδας άρχισαν να πιστεύουν ότι το πρωτάθλημα δεν είναι δυνατόν να χαθεί. Χρειαζόταν υπομονή και φυσικά να συνεχιστεί αυτή η αγωνιστική σταθερότητα.
Αλήθεια, ποιος μπορεί να φανταστεί τι θα γινόταν σε περίπτωση που η ΑΕΚ δεν γύριζε το εις βάρος της σκορ μέσα στην έδρα του Ολυμπιακού; Τα πάντα θα ήταν διαφορετικά και φυσικά η κατάσταση θα είχε δυσκολέψει αφάνταστα, με τον στόχο της κατάκτησης του τίτλου να έχει απομακρυνθεί. Κι όμως η Ένωση σ’ εκείνο το εφτάλεπτο έμεινε “ζωντανή”, με τους παίκτες να πιστεύουν πλέον όλο και περισσότερο στο όνειρο. Ένα όνειρο το οποίο εδώ και λίγα 24ωρα είναι πλέον πραγματικότητα με την ΑΕΚ να μπαίνει στη δική της νέα εποχή.
