Τόμο και βάλε μπορούμε να γράψουμε για τα λάθη που έγιναν το καλοκαίρι στον ΠΑΟΚ. Μπορούμε να γράψουμε πάνω από όλα για τα πείσματα, του παραιτηθέντα πλέον προέδρου Ανδρέου, που με τον τρόπο του έστειλε σπίτια τους, τους νταμπλούχους και πρωταγωνιστές των τίτλων, Καλμαζίδη και Γκόμεζ. Για τις επιλογές του Ζελιάσκοφ που δεν κατάφερε να φέρει παίκτες που θα αντικαθιστούσαν επάξια τον τεράστιο Σαφράνοβιτς και τον πελώριο Ρανγκέλ. Για το γεγονός ότι δεν αξιοποιήθηκε ο Εφραιμίδης όπως στο πρώτο μισό του περσινού πρωταθλήματος. Θα μπορούσαμε επίσης να αναφερθούμε στο γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ «έχασε» αγωνιστικά για έναν ολόκληρο γύρο τον Χιμένεζ, ο οποίος απουσία του υποδοχέα Σαφρανόβιτς χάθηκε στην μετριότητα, αφού ταυτόχρονα δεν είχε τον Γκόμεζ να τον «χαλαρώνει», να τον «μαστιγώνει» όποτε πρέπει, και τον Κουρνέτα να μην μπορεί να τον αναδείξει όπως έκανε πέρσι. Όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν και πλέον αποτελούν θέμα κουβέντας μόνο στις τάξεις των φίλων της ομάδας που δικαίως ρωτάνε και ξαναρωτάνε πως γίνεται μια ομάδα που σπάει πέρσι το κατεστημένο του Ολυμπιακού, φέτος να μην μπορεί να ορθοποδήσει.
Αυτό όμως που καίει και τσουρουφλήζει τους ανθρώπους του ΠΑΟΚ δεν είναι τα λάθη που έγιναν το καλοκαίρι που εν μέρει η τωρινή διοίκηση τα διόρθωσε. Αυτό που συνεχίζει να αποτελεί αχίλλειο πτέρνα της ομάδας είναι η απουσία ακραίου υποδοχέα, τύπου Σαφράνοβιτς. Ο προπονητής του «δικεφάλου» Γιάννης Καλμαζίδης, ο άμεσος βοηθός του Κώστας Παπαδόπουλος και ο στατιστικολόγος της ομάδας Παναγιώτης Κουντουρίδης δεν κοιμούνται εδώ και πολλά βράδια. Τους έχουν βγει τα …μάτια και να κοιτάζουν και να ξανακοιτάζουν παίκτες που τους προτείνουν οι μάνατζερ αλλά μέχρι τώρα ονοματεπώνυμο δεν έχουμε. Με το που ανέλαβε ο Καλμαζίδης υπήρχε σιγουριά ότι στο ματς με τον Παμβοχαϊκό ο ΠΑΟΚ θα είχε νέο ξένο ακραίο. Εγώ περίμενα ότι θα υπήρχε αλλαγή και στον Βούλγαρο κεντρικό Γκεοργκίεφ ο οποίος είναι παίκτης εξελίξιμος αλλά κατά τη γνώμη αρκετών δεν είναι αυτός που θα αποτελέσει φόβητρο πάνω στο φιλέ.
Το ματς με τον Παμβοχαϊκό πέρασε ο ξένος δεν ήρθε. Θα περάσει σίγουρα και το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό το Σάββατο και στο Παλατάκι ξένος τέταρτος δεν θα φανεί. Ούτε στο Τρέντο την ερχόμενη Τρίτη θα υπάρχει νέος ξένος αλλά εκεί μικρό το κακό. Αν όμως ο ξένος δεν έρθει και την ημέρα που ο ΠΑΟΚ θα παίξει στη Μίκρα με τον Άρη στις 23 Ιανουαρίου τότε για να μπορέσει ο «δικέφαλος» να περάσει πρώτα το εμπόδιο του Φοίνικα στον ημιτελικό του League Cup της Σύρου και την επόμενη μέρα να πάρει και την κούπα, θα χρειαστούν δύο μεγάλα θαύματα. Γιατί ακόμη και ο …Χουαντορένα να έρθει στην Θεσσαλονίκη θα χρειαστεί, διάολε, διάστημα προσαρμογής. Θα πρέπει να μάθει τον Κουρνέτα, τον Σεπέδα, τον Χιμένεζ, τον Καλμαζίδη. Δεν θα είναι ο παίκτης κομπιούτερ που θα πατήσεις το κουμπί και θα «καθαρίσει» τα ματς. Για αυτό λοιπόν ο ΠΑΟΚ χρειάζεται …χθες ακραίο. Αλλιώς το δεύτερο μισό της χρονιάς δεν θα ξεκινήσει με τίτλο…
