Το …. κακόγουστο αστείο με την ανταλλαγή καιρού ανάμεσα σε Ελλάδα και Ολλανδία καλά κρατεί. Η κατάσταση χαρακτηρίζεται ως πρωτοφανής για τους γηγενείς που καταφεύγουν σε ποτάμια, συντριβάνια και λίμνες προκειμένου να δροσιστούν. Αλλά επειδή στη συγκεκριμένη κατηγορία δεν ανήκει κανείς από τα μέλη της αποστολής που έχουν βρεθεί εδώ για το πρώτο βασικό στάδιο της προετοιμασίας, το μαρτύριο συνεχίζεται … Το ίδιο συνέβη και στον δεύτερο φιλικό αγώνα, όπου η απαγόρευση της Αστυνομίας απέτρεψε πολύ κόσμο από το να δώσει το παρών. Πάντως, στο συγκεκριμένο προπονητικό κέντρο δεν εμφανίστηκε κανείς από τις τοπικές αρχές, παρά μόνον προσωπικό ασφαλείας της Αντερλεχτ, που γνώριζαν τα πρόσωπα αυτών που δεν έπρεπε να μπουν δεδομένου ότι τους έχει επιβληθεί απαγόρευση εισόδου στα γήπεδα, λόγω πρότερου «άτιμου» βίου. Ακόμη κι έτσι όμως, ορισμένοι φίλοι του ΠΑΟΚ, μαθαίνοντας τί ισχύει ξεκίνησαν το ταξίδι τους και πρόλαβαν το δεύτερο ημίχρονο.
Ανάμεσα στους θεατές βρέθηκαν κι ένας φίλος από τα παλιά. Ο Γκόικο Τσίμιροτ έσπευσε να δει την πρώην ομάδα του και δεν έχασε την ευκαιρία να συνομιλήσει με τους παλιούς συμπαίκτες του ανταλλάσοντας μπόλικα … κοσμητικά επίθετα, που του θύμησαν τα – όχι και τόσο – παλιά. Στην κουβέντα που ακολούθησε μετά με τους εκπροσώπους των ΜΜΕ, ο Βόσνιος δεν έκρυψε την επιθυμία του να επιστρέψει κάποια στιγμή στη Θεσσαλονίκη, κάτι που ακούστηκε θετικά σε πολύ κόσμο αν και φαντάζει σχεδόν απίθανο να συμβεί ειδικά σύντομα. Παρών ήταν κι ο 60+ φροντιστής των γηπέδων που θα προπονείται η ομάδα στο δεύτερο στάδιο της προετοιμασίας, στην περιοχή του Οοστερμπεεκ, κάτι που είχε κάνει και πέρσι, όταν ο ΠΑΟΚ είχε παραμείνει σ’ ολόκληρο το στάδιο της προετοιμασίας του στο Χορστ. Αλλά είναι τέτοιοι οι δεσμοί φιλίας που έχει αναπτύξει με την ομάδα, που τίποτα δεν τον κρατά μακριά της.
Μια μέρα μετά και το πρωϊνό ήταν ολίγον τί … ανέμελο, ένεκα του πρωϊνού ρεπό που ακολούθησε και τον δεύτερο φιλικό αγώνα. Λίγος περισσότερος ύπνος, ξύπνημα με παραδοσιακό τρόπο, καφέ (σ.σ. φραπέ για να κρατάμε τα ελληνικά «έθιμα» ψηλά) κι εδώ ξεκινάει το μείζον θέμα από την πρώτη μέρα παρουσίας μας εδώ. Τα δωμάτια σκόπιμα δεν έχουν ψυγειάκι προκειμένου τα ξενοδοχεία να σε ωθούν να επιλέξεις τα προϊόντα τους. Αναγκαστικά, καταφεύγεις σ’ αυτούς για να ζητήσεις λίγο πάγο, να φτιάξεις τον καφέ σου να πιεις λίγο κρύο νερό και να ξεκινήσεις την ημέρα σου σα νορμάλ άνθρωπος. Την πρώτη μέρα, σε μια επίδειξη ευγενείας, ωσάν υπόδειγμα οικοδεσπότη σ’ εξυπηρετούν με το χαμόγελο στα χείλη και όλες τις υπόλοιπες, έχουν τον τρόπο τους να σε κάνουν να αισθάνεσαι θαρρείς και τους ζητάς να σου λύσουν το οικονομικό σου πρόβλημα. Κατά συνέπεια, απευθύνεσαι στο πλέον κοντινό σούπερ μάρκετ, τέσσερα χιλιόμετρα στην καλύτερη η απόσταση, προκειμένου να πάρεις πάγο και κρύο νερό. Με τον συγκεκριμένο τρόπο λύνεις τα προβλήματά σου και μπαίνεις σε κανονικούς ρυθμούς ημέρας.
Λίγο διάβασμα, επικοινωνία, λίγο Παγκόσμιο Κύπελλο κι η ώρα για την απογευματινή προπόνηση ήρθε χωρίς να το καταλάβεις. Οπως κι οι μέρες πέρασαν και περνούν χωρίς να το καταλάβεις …. Μια και σήμερα ξημερώνει για το τέλος του πρώτου μέρους …. Να πηγαίνουμε σιγά σιγά …. Καλή συνέχεια και καλή δύναμη …
