Μετά από όσα απίθανα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στο “στρατόπεδο” του Παναθηναϊκού, οι παίκτες του Τριφυλλιού καλούνται να σβήσουν από το μυαλό τους την αγωνία που υπάρχει για το μέλλον του συλλόγου και τις σκέψεις προβληματισμού για την ομάδα που αγωνίζονται, αλλά και για την καριέρα τους. Έτσι …ξαφνικά, πρέπει να ξεχάσουν – έστω για ενενήντα λεπτά – ότι είναι παρατημένοι στην …τύχη τους, τις υποσχέσεις που δεν υλοποιήθηκαν, τις μεγάλες καθυστερήσεις που υπάρχουν στις πληρωμές των μισθών και των δόσεων συμβολαίων και να επικεντρωθούν στο παιχνίδι με τον Ατρόμητο.
Αυτό επιβάλλει ο επαγγελματισμός και αυτό είναι το ιδανικό για οποιαδήποτε ομάδα είναι σε κατάσταση …έκτακτης ανάγκης. Όμως κάπου εδώ μπαίνει και ο ανθρώπινος παράγοντας. Οι ποδοσφαιριστές δεν είναι …μηχανές και δεν γίνεται να πατήσουν ένα κουμπί και ξαφνικά να διαγράψουν από τον νου τους, όλα όσα τους βασανίζουν τους τελευταίους μήνες.
Μέχρι στιγμής το έχουν καταφέρει, ωστόσο τα δύσκολα είναι τώρα που πλησιάζει το φινάλε της σεζόν. Γιατί όλοι όσοι βρίσκονται στο Τριφύλλι μετρούν σαν …φαντάροι τις ημέρες για να τελειώσει το εφετινό “μαρτύριο”.
Δεν πρέπει να λησμονήσουμε, ότι στις αρχές της εβδομάδας, οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού έκαναν διήμερη απεργία και η προετοιμασία για το παιχνίδι με τον Ατρόμητο ήταν προβληματική (μόλις τέσσερις προπονήσεις), εξαιτίας του μικρού χρονικού διαστήματος που είχε στη διάθεση του το τεχνικό επιτελείο του Τριφυλλιού.
Ο βαθμός αυτοσυγκέντρωσης των παικτών είναι ένα μεγάλο ερώτημα ενόψει της απαιτητικής αναμέτρησης με τον Ατρόμητο. Οι Πράσινοι έχουν “αδειάσει” ψυχολογικά και μονάχα ο κόσμος μπορεί να τους δώσει έξτρα δύναμη για να συνεχίσουν την προσπάθεια τους. Τώρα, στα δύσκολα, ο Ουζουνίδης και οι παίκτες του Τριφυλλιού χρειάζονται τους οπαδούς της ομάδας στο πλευρό τους. Έχουν ανάγκη από τη φωνή τους, τη στήριξη τους και την παρουσία τους στο γήπεδο. Γιατί έχουν μείνει μόνο αυτοί για να τους συντροφεύσουν σε αυτή την πορεία.
